عسل شکری چیست ؟
فهرست مطالب
هنگام خرید عسل، مردم اغلب می‌پرسند که آیا عسل طبیعی است یا شکری؟ متأسفانه امروزه افرادی سودجو توانسته‌اند عسل‌های شکری زیادی تولید کنند که تشخیص آن فقط با آزمایش غذایی مشخص می‌شود. اما عسل شکری چیست؟ این موضوع نگرانی‌های زیادی را برای مصرف‌کننده ایجاد می‌کند و قبل از اینکه بخواهند از هزینه‌های عسل اطلاعات بگیرند، از سطح کیفیت عسل سؤال می‌پرسند.
در واقع عسل شکری همان عسل تغذیه‌ای است. عسل طبیعی با تغذیه زنبورعسل از شهد گل‌ها و گیاهان متنوع تولید می‌شود. متوسط عسل طبیعی از هر کندو حدود ۱۰ کیلو تولید می‌شود، اما در بسیاری از فصول سال و با کم شدن شهد گل گیاهان میزان تولید عسل به کمتر از ۳ کیلو خواهد رسید. عسل شکری به عسلی گفته می‌شود که زنبورعسل‌ها برای تولید عسل از شربت شکر استفاده می‌کنند. بسیاری از زنبوردارها در سراسر مناطق مستقر می‌شوند و از شربت شکر برای تغذیه زنبور و تولید عسل شکری استفاده می‌کنند. زنبورها نه‌تنها از این شربت تغذیه می‌کنند بلکه از شهد گل‌ها نیز تغذیه می‌کنند، اما میزان ترکیبات شکر عسل بالاتر از شهد گل خواهد بود.
عسل شکری چگونه تولید می شود ؟
در واقع زنبورداران برای تولید عسل بیشتر برای زنبورهای خود، شربت شکر و آب غلیظ را فراهم می‌کنند تا زنبورها بتوانند بیشتر عسل تولید کنند و زمان کمتری را برای جمع‌آوری شهد صرف نمایند. در کارگاه‌های غیرمجاز برای افزایش حجم عسل، اغلب از شیرین‌کننده‌های مصنوعی استفاده می‌شود. این مواد نه‌تنها خواص عسل را از بین می‌برند، بلکه می‌توانند برای سلامتی مصرف‌کننده مضر باشند. بنابراین، خرید عسل از منابع معتبر اهمیت زیادی دارد.
زنبور ملکه با کاهش جریان شهد به داخل کندو تخم‌گذاری را کم می‌کند تا جمعیت کلنی متناسب باشد. زنبورداران در بهار با تغذیه مصنوعی این پیام را به ملکه می‌دهند که شهد کافی موجود است و این باعث افزایش تخم‌گذاری ملکه می‌شود. این روش به رشد کلنی کمک می‌کند.
دلایل تولید عسل شکری
دلایل زیادی برای تولید عسل شکری وجود دارد که زنبورداران اقدام به تولید آن می‌کنند. متأسفانه بسیاری از افراد اطلاعات کافی در مورد عسل شکری ندارند و زنبورداران را سودجو و متقلب می‌خوانند که می‌خواهند عسل غیرطبیعی و تقلبی به مشتریان بفروشند. اما این تفکر نادرست است. زنبورداری یک صنعت جهانی است و دادن شربت به زنبورها برای افزایش تولید عسل در بسیاری از نقاط دنیا انجام می‌شود.
این روش تنها محدود به ایران نیست و در کشورهای مختلف کاربرد دارد. تغذیه مصنوعی در کل صنعت زنبورداری وجود دارد و در بین زنبورداران این روش مرسوم است. اختلاف تنها بر سر این است که چه زمانی زنبورداران از آب شکر استفاده می‌کنند.
نقش تغذیه مصنوعی در تولید و حفظ عسل در فصول مختلف
معمولاً زنبورداران کندوها را در فصل‌های مختلف جابه‌جا می‌کنند و در آن مناطق تا برداشت عسل مستقر می‌شوند. در آخر ماه‌های تابستان و پاییز زنبورداران عسل‌های تولید شده را برداشت می‌کنند. زنبورعسل‌ها می‌توانند با گل‌ها و شکوفه‌هایی که در فصل تابستان باقی مانده است تغذیه کنند و عسل تولید نمایند، اما در فصل‌های پاییز، هنگامی که گلی باقی نمی‌ماند و عسلی برای تغذیه نخواهد بود، زنبورداران برای تغذیه زنبورعسل‌ها، برای آن‌ها شربت تولید می‌کنند تا بتوانند عسل شکری برای فصول سرد سال تولید کنند.
در واقع در بسیاری از مواقع زنبورداران برای تولید عسل بیشتر در فصل بهار و تابستان، نزدیک کندوها شربت تولید شده را می‌گذارند تا زنبورعسل‌ها بتوانند در مدت زمان کمتری عسل بیشتری تولید کنند. این نوع عسل‌ها نسبت به عسل‌های طبیعی ویتامین و مواد معدنی کمتری دارند. جالب است بدانید برای حفظ کلنی زنبور و قوی نگه داشتن آن‌ها، زنبورداران مجبور می‌شوند به تغذیه مصنوعی برای زنبورهای خود بپردازند. عسلی که به این شیوه تولید می‌شود و کاملاً از شربت تولید شده است و هیچگونه شهد گل و گیاهی در آن وجود ندارد، صرفاً برای مصرف خود زنبور و زنده ماندن آن‌ها در فصول سرد سال است و عملاً این نوع عسل به هیچ وجه وارد بازار نمی‌شود.
اما عسل های کندوک طبیعی است یا تغذیه ای ؟
بعد از توضیحات داده شده این سوال برای همه پیش می آید که آیا محصولات عسل کندوک طبیعی است یا شکری؟ خوشبختانه باید بدانید در عسل های کندوک هیچگونه ناخالصی وجود ندارد و کاملا طبیعی است. عسل های طبیعی این فروشگاه از شهد گل و گیاهان تولید می شود و افرادی که برای اولین بار از این فروشگاه، خرید عسل طبیعی را انجام می دهند و طعم دلپذیر آن را می چشند، به راحتی می توانند تفاوت طعم و بوی یک عسل طبیعی با شکری را احساس کنند.
چگونه عسل تغذیه ای را از طبیعی تشخیص دهیم ؟
حتماً در هر بازاری تقلب و متقلب وجود دارند که این موضوع در بازار عسل هم صدق می‌کند. افرادی هستند که می‌خواهند به جای عسل طبیعی، عسل تغذیه‌ای را به دست مشتری برسانند. پس همین جاست که موضوع تشخیص عسل تغذیه‌ای اهمیت پیدا خواهد کرد. تشخیص عسل تغذیه‌ای از عسل طبیعی برای افراد عادی و خریداران امکان ندارد. چون که عسل طبیعی و تغذیه‌ای از نظر ظاهر و خواص فیزیکی شبیه به هم می‌باشند. زیرا عسل طبیعی و تغذیه‌ای توسط زنبور تولید خواهند شد، ولی یکی از شهد گل تشکیل شده است و دیگری از آب و شکر تغذیه می‌کند.
آزمایش کردن عسل
اما تنها راه تشخیص تغذیه‌ای بودن عسل، آزمایش عسل در یک آزمایشگاه معتبر و سنجش فاکتورهای مهم آن است. یکی از فاکتورهای مهمی که برای تشخیص عسل تغذیه‌ای از غیر تغذیه‌ای مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، ساکارز عسل، نسبت فروکتوز به گلوکز و پرولین می‌باشد که طبق استانداردهای ایران حداکثر میزان ساکارز عسل باید ۵٪ باشد. همچنین اگر از این میزان بالاتر باشد، نشان‌دهنده‌ی تغذیه‌ای بودن عسل می‌باشد. اما این نکته را ذکر کنیم که در بین عسل‌ها تنها یک عسل وجود دارد و آن هم عسل کنار می‌باشد که به صورت طبیعی ساکارزی بالاتر از ۵٪ را دارد.
بر اساس استانداردهای ایران، نسبت فروکتوز به گلوکز در عسل طبیعی باید حداقل ۹ باشد. اگر این مقدار کمتر باشد، ممکن است نشان‌دهنده این باشد که زنبورها تغذیه مصنوعی دریافت کرده‌اند. این نسبت می‌تواند به عنوان معیاری برای تشخیص کیفیت عسل استفاده شود.
پرولین هم می‌توان به وسیله آن عسل تغذیه‌ای را تشخیص داد. در کل پرولین اسید آمینه‌ای می‌باشد که معمولاً در گیاهان وجود دارد. پرولین در عسل طبیعی نشان می‌دهد که زنبور از شهد گل تغذیه می‌کند. میزان پرولین نباید در عسل از ۱۸۰ میلی‌گرم در کیلوگرم کمتر باشد.
