مقایسه زهر زنبور عسل و آسپرین
فهرست مطالب
یکی از آشکارترین راه‌ها برای جلوگیری از گلایک‌شدن بیشازحد پروتئین‌ها و جلوگیری از ابتلا به دیابت، کنترل قند خون است. بسیاری از مواد شیمیایی مثل آسپیرین، ارتباط مستقیمی با پروتئین دارند و از دسترسی قند به عامل آن جلوگیری می‌کنند. مواد آنتی‌اکسیدان موجود در زهر زنبور عسل با کاهش میزان گلیکواکسیداسیون، میزان گلایک‌شدن را کاهش می‌دهند.
آسپیرین چیست؟ آیا زهر زنبور برای کنترل دیابت مفید است؟ خواص زهر زنبور عسل برای بدن چیست؟
در این مقاله سعی داریم به مقایسه زهر زنبور عسل و آسپیرین بپردازیم. تا آخر این مطلب همراه ما باشید.
آسپیرین چیست؟
آسپیرین در واقع یکی از داروهای ضد التهاب، پرمصرف و غیر استروئیدی در دنیا است. این دارو آنزیم‌های سیکلواکسیژناز را به‌صورت برگشت‌ناپذیر و به طور کامل مهار می‌کند. در واقع مهار این آنزیم از طریق استیلاسیون سرین ۵۲۹ آن صورت می‌گیرد و همچنین از تبدیل‌شدن آراشیدونیک اسید به ترومبوکسان A2 نیز جلوگیری خواهد کرد.
اثرات ضد گلایک‌کننده‌ی این دارو در طبیعت و حتی داخل شیشه‌های آزمایشگاهی نشان داده شده است. آسپیرین قطعاً از طریق استیلاسیون گروه آمین آزاد پروتئین‌ها و محدود کردن میزان تولید آمادوری و AGEها، اثر ضد گلایک‌کنندگی خود را به‌سادگی اعمال می‌کند.
در ادامه به مقایسه زهر زنبور عسل و آسپیرین بیشتر می‌پردازیم.
زهر زنبور عسل و مقایسه آن با آسپیرین
جالب است بدانید زهر زنبور عسل دارای ۱۸ نوع جزء فعال است. از هزاران سال قبل از زهر در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری‌های مزمن و مختلفی مانند مولتیپل اسکلروزیس، نقرس، عفونت، آرتریت روماتوئید، سوختگی‌ها، ترمیم زخم‌ها و تسکین درد مورد استفاده قرار گرفته است.
آنزیم فسفولیپاز A2 و ملیتین به‌طور کلی دو جزء اصلی زهر زنبور عسل هستند. ملیتین دارای ۵۰ تا ۶۰٪ ماده خشک را در زهر زنبور تشکیل می‌دهد. یکی دیگر از مهم‌ترین مواد در زهر، پروتئین کوچکی است که با وزن ۲۸۵۰ دالتون شناخته شده است؛ که از ۲۶ اسیدآمینه مختلف تشکیل شده و دارای قابلیت‌های القای آپوپتوز و اثرات ضد توموری است.
نقش افزایش قند خون در تخریب پروتئین‌های بدن
یکی از بیماری‌های شناخته‌شده، دیابت است که متأسفانه سابقه‌ای بسیار طولانی دارد. افراد مبتلا به دیابت در اثر عارضه‌ی افزایش قند خون به عوارض طولانی‌مدت دچار می‌شوند و این عوارض در بسیاری از مواقع جبران‌ناپذیر خواهد بود و شیوع بالایی در سراسر جهان دارد.
با افزایش میزان قند خون در بیماران دیابتی، درصد بالایی از بافت‌هایی که تحت تأثیر انسولین قرار نگرفته‌اند، قند بیشتری از خون را جذب خود می‌کنند. میزان قند در درون این سلول‌ها بیشتر از حالت طبیعی خواهد بود. به‌طور کلی این شرایط در بیماران دیابتی باعث می‌شود که پروتئین‌های داخل خون مثل آلبومین و حتی پروتئین‌های داخل سلول‌های غیر وابسته به انسولین، مانند ماده هموگلوبین، در تماس مستقیم با غلظت بالایی از قند قرار بگیرند که متأسفانه منجر به گلایک‌شدن و تشکیل پروتئین‌های غیرطبیعی در بدن خواهند شد. پروتئین‌های داخل و خارج از سلول‌ها در بیمار دیابتی، به‌واسطه گلایک‌شدن، ساختار خود و عملکرد طبیعی را از دست می‌دهند.
معمولاً گلایک‌شدن واکنش غیرآنزیمی و اضافه‌شدن میزان بالای قند به پروتئین‌هاست که اغلب با تشکیل باز شیف این نوع قند در گروه آمین پروتئین و به‌صورت حالت خطی آغاز می‌شود و با مجموعه‌ای از واکنش‌ها همانند تشکیل گونه‌های رنگی، فلورسانس و دارای اتصالات متقاطع، گلایک‌شدن پیش خواهد رفت.
قندهای موجود در عسل و ارتباط آن با دیابت
یکی دیگر از قندهای طبیعی داخل عسل طبیعی، گلوکز است که به‌عنوان قند اصلی خون، نقش اساسی در فرآیند گلایک‌شدن پروتئین‌ها در طی فرآیند هایپرگلایسمیا دارد. قند دیگری که در دیابت می‌تواند در گلایک‌کردن پروتئین‌ها نقش مهم و اصلی داشته باشد، فروکتوز است. هنگامی که فرآیند گلایک‌شدن توسط فروکتوز رخ می‌دهد، به آن فروکته‌شدن هم می‌گویند. قطعاً مونوساکارید نیز می‌تواند از طریق مواد خوراکی وارد بدن شود. به‌طور کلی فروکتوز ۸ الی ۱۰ برابر بیشتر از گلوکز به ایجاد AGE تمایل دارد و به همین علت، بالا بودن تعادل آنومری برای تولید فرم خطی در فروکتوز بیشتر از گلوکز است.
همان‌طور که در بالا اشاره کردیم، آشکارترین روش‌ها برای جلوگیری از گلایک‌شدن بیشازحد پروتئین‌ها در بیماران دیابتی، کنترل قند خون آن‌ها است. عواملی که به‌راحتی می‌توانند قند خون را به‌سرعت کاهش دهند، بسیار ساده هم باعث پایین آمدن میزان AGE و کاهش عوارض دیابت خواهند شد. در واقع عوامل زیادی برای جلوگیری از گلایک‌شدن وجود دارند که هرکدام به هر روشی از گلایک‌شدن جلوگیری می‌کنند.
ماده‌هایی همچون اسیدآمینه لایزین، با گروه آمین پروتئین‌ها در اتصال به قند رقابت می‌کنند، اما آسپیرین، به پروتئین رابطه مستقیم دارد و معمولاً از دسترسی قند به عامل آمین جلوگیری می‌کند.
خواص درمانی زهر زنبور
تقویت سیستم عصبی
یکی از شناخته‌شده‌ترین فواید زهر زنبور عسل، تقویت سیستم عصبی است. آزمایشات و تحقیقات نشان می‌دهد که زهر زنبور می‌تواند به‌راحتی به کاهش علائم مرتبط با انواع بیماری‌های عصبی، از جمله مهم‌ترین آن‌ها که بیماری پارکینسون است، کمک کند. اگرچه تحقیقات بسیاری توسط دانشمندان و متخصصان در این زمینه انجام شده. اما به نظر می‌رسد که این ماده بتواند اثرگذاری مطلوبی بر روی چنین بیماری‌های عصبی داشته باشد.
زهر زنبور در کاهش کمردرد
مطالعات علمی اخیر، با وجود اینکه هنوز نتوانسته‌اند این روش درمانی را به‌طور کامل اثبات کنند، نشان داده‌اند که استفاده از طب سوزنی با زهر زنبور عسل همراه با داروهای گیاهی و سنتی، در ۵۴ بیمار مبتلا به کمردرد مزمن، باعث کاهش دردهای مداوم ناشی از کمردرد شده و عملکرد حرکتی آن‌ها را به‌طور قابل توجهی بهبود بخشیده است. البته باید توجه داشت که این نتایج، صرفاً برای مقایسه با اثرات داروهای شیمیایی ارائه شده‌اند.
تقویت سیستم ایمنی بدن
تحقیقات انجام‌شده توسط محققین و دانشمندان نشان می‌دهد. زهر زنبورها دارای اثرات مفیدی بر سلول‌های ایمنی هستند که واسطه‌ی بین واکنش‌های آلرژیک و التهابی را نشان می‌دهند. آزمایشات و شواهد حاصل از مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که سموم داخل نیش زنبور، در برخی از موارد ممکن است با کاهش التهاب بدن و تقویت سیستم ایمنی، به کاهش علائم بیماری‌های خودایمنی مانند آنسفالومیلیت، آرتریت روماتوئید و لوپوس به‌خوبی کمک کند.
سم موجود در نیش زنبورها نیز ممکن است به درمان شرایط حساسیتی و آلرژیک مانند آسم کمک کند.
کاهش التهاب بدن
یکی دیگر از اصلی‌ترین و برترین فواید سم، یا همان زهر زنبور، اثرات ضد التهابی بسیار قوی آن است. مطالعات اخیر نشان داده که بسیاری از مواد موجود در زهر زنبور عسل باعث کاهش التهاب بدن می‌شوند. ملیتین یکی از مواد اصلی و تأثیرگذار در کاهش التهابات بدن است.
البته باید به این نکته توجه داشته باشید که میزان دوز استفاده از زهر زنبور بسیار مهم است و معمولاً اگر دوز بیشتر از حد استاندارد به بدن تزریق شود. باعث ایجاد عوارضی همچون خارش شدید بدن، التهابات و دردهای مزمن خواهد شد.
پیشنهاد کندوک به شما این است که تزریق زهر را به افراد متخصص در این رشته بسپارید و از تزریق خودسرانه‌ی زهر زنبور در منزل خودداری کنید.
