وظایف ملکه و زنبور کارگر چیست و روند تولید عسل طبیعی چگونه است؟
فهرست مطالب
ملکه زنبور عسل یا همان ملکه مادر، حشره‌ای است بسیار تخصص‌یافته که با تخم‌گذاری و پخش ماده معطری به نام فرمون از بدن خود در فضای داخل کندو سبب تداوم نظم اجتماعی کلونی می‌شود. با بوهای معطری که ملکه از خود ترشح می‌کند، باقی زنبورها آن را به‌راحتی شناسایی می‌کنند. تغذیه و رشد لاروهایی که تبدیل به ملکه می‌شوند، توجه زیست‌شناسان را به خود جلب کرده است.
ملکه زنبور عسل‌ها به‌وضوح نقش غذا را در چگونگی ایجاد تفاوت‌های فردی به نمایش مردم جهان می‌گذارد. در هر کندو یک ملکه وجود دارد و چند ملکه با هم در یک کلونی نمی‌توانند زندگی کنند. با تولد ملکه جوان، ملکه قدیمی کندو را برای همیشه ترک می‌کند و یک کندوی جدید برای خود بازسازی می‌کند. تنها ماده‌ی غذایی که ملکه از آن تغذیه می‌کند، ژل رویال است. در واقع، ژل رویال به‌عنوان ژل ملکه زنبورعسل‌ها شناخته می‌شود. این ژل رنگی مایل به کرمی دارد که فقط ملکه اجازه دارد از آن تغذیه کند.
وظایف مهم ملکه در کندو چیست؟
ملکه وظایف مهم و اصلی کندو را به عهده دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها تداوم کندو و تولید زنبور کارگر است. یک ملکه ممکن است در طول سال تا ۲۵۰,۰۰۰ تخم و شاید بیشتر از یک میلیون تخم در طول زندگی خود بگذارد. در کل، ملکه ۳ نوع تخم می‌گذارد: ۱- زنبور نر ۲- زنبور ماده کارگر ۳- ملکه جوان. برای تولیدمثل، معمولاً با ۱۲ زنبور نر جفت‌گیری می‌کنند، اگرچه در بسیاری از مواقع تعداد زنبورهای نر به ۴۰ عدد می‌رسد. ملکه اسپرم نر را درون کیسه اسپرم خود ذخیره می‌کند و متأسفانه زنبورهای نر مدت‌زمان کمی پس از جفت‌گیری می‌میرند. ذخیره‌ی اسپرم به ملکه اجازه می‌دهد تا در طول زندگی، بیش از میلیون‌ها تخم بگذارد. جالب است بدانید یک ملکه در طول تولیدمثل می‌تواند تا ۲,۰۰۰ تخم در روز بگذارد.
معمولاً تعداد و سرعت تخم‌گذاری ملکه به وسیله‌ی عواملی همچون آب‌وهوا، در دسترس بودن غذا و رفتارهای مشخص زنبورها تعیین می‌شود. در واقع، تخم‌های ملکه به زنبورهای کارگر یا ملکه‌های بعدی زنبورهای عسل و تخم‌های غیر بارور، به زنبورهای نر تبدیل می‌شوند. اگر آب‌وهوای نامناسب، جفت‌گیری ملکه را بیش از ۲۰ تا ۳۰ روز به تأخیر بیندازد، دیگر توانی برای جفت‌گیری نخواهد داشت و تنها تخم‌های غیر بارور می‌گذارد که به زنبورهای نر تبدیل می‌شوند.
وظایف زنبورهای سرباز چیست؟
تمامی مسئولیت‌های کندو بر دوش زنبور کارگر است. این موضوع درست است که اگر زنبور ملکه‌ای وجود نداشته باشد، کلنی نیز از بین می‌رود؛ اما زنبورهای کارگر هستند که تمام مسئولیت‌های کندو را به عهده می‌گیرند. زنبوران کارگر از بدو تولد تا زمانی که می‌میرند، تلاش زیادی برای حفظ و بقای کلنی انجام می‌دهند. روند وظایفی که زنبوران به عهده دارند، وابسته به سن آن‌ها است. همزمان با رشد زنبور و شکل‌گیری اندام‌های مختلف در بدن، وظایف اصلی و ویژه‌ای به او داده می‌شود. از مهم‌ترین وظایف زنبور کارگر عبارت‌اند از:
- جمع‌آوری شهد و گرده‌های گل
- تبدیل کردن شهد‌ها و شیره‌های گیاهان به عسل
- تولید ژل رویال با استفاده از آنزیم‌های طبیعی
- نگهداری و مراقبت از لاروها
- تأمین کردن تغذیه‌ی لاروها
- کنترل قوانین کندو
- جمع‌آوری بره‌موم
- محافظت از ملکه‌ی مادر
نحوه تولید عسل طبیعی
انگبین یا همان عسل طبیعی از شهد گل‌ها و شیره‌ی گیاهان مختلف تولید می‌شود. زنبورعسل‌ها طی یک فرآیند روی گل‌های متنوع می‌نشینند و شهد‌های گل و شیره‌های شیرین گیاهان را جمع‌آوری می‌کنند و به طرف کندو حمل می‌کنند. معمولاً شهد گل‌های طبیعی حاوی ۸۰ درصد آب است و برای غلیظ شدن و تبدیل شدن به انگبین باید رطوبت آن تبخیر شود. زنبورعسل‌ها با آنزیم‌های طبیعی که دارند، رطوبت داخل شهد را حداقل به ۱۸ درصد کاهش می‌دهند و سپس عسل رقیق‌شده را داخل استوانه‌های شش‌ضلعی می‌ریزند و با یک لایه موم بسیار نازک روی آن را می‌بندند تا هیچ‌گونه ذرات آلودگی هوا و میکروب وارد آن نشود.
در واقع، عسل طی ۳ مرحله‌ی اصلی تولید می‌شود:
- جمع‌آوری شهد گل و شیره‌ی شیرین گیاهان
- غلیظ کردن شهد‌های جمع‌آوری‌شده
- پلمپ کردن استوانه‌های حاوی عسل
زنبور کارگر روی آلودگی‌ها و میکروب‌های محیطی بسیار حساس‌اند و به همین دلیل روی عسل‌ها را می‌پوشانند تا هیچ‌گونه آلودگی به آن وارد نشود. زنبورداران پس از پلمپ شانه‌های شش‌ضلعی متوجه پر شدن استوانه‌ها می‌شوند و عسل‌ها را برداشت کرده و روانه‌ی بازار می‌کنند. بسیاری از افراد احساس می‌کنند که عسل مدفوع زنبور کارگر است، اما این تفکر کاملاً اشتباه است. زنبورهای عسل دارای عسلدان و معده‌ی دیگری برای تغذیه‌ی خود هستند. زنبورها مانند هر موجود دیگری دستگاه گوارش دارند، موجودات بسیار تمیزی هستند و هیچ‌وقت مدفوع خود را در درون کندو نمی‌ریزند و آن را بیرون از کندو رها می‌کنند.
خواص تقویت کمر عسل ساخته شده توسط زنبور کارگر
عسل طبیعی یکی از بهترین گزینه‌ها برای تقویت عضلات کمر و افزایش انرژی بدن است. مصرف عسل به دلیل دارا بودن ویتامین‌ها، مواد معدنی و قندهای طبیعی مانند گلوکز و فروکتوز، می‌تواند انرژی لازم برای فعالیت عضلات را فراهم کند و به بهبود عملکرد آن‌ها کمک کند.
عسل همچنین حاوی ترکیبات آنتی‌اکسیدانی است که به بازسازی سلول‌های عضلانی و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند. برای بهره‌گیری از فواید عسل، می‌توانید آن را همراه با شیر گرم یا در ترکیب با دارچین مصرف کنید؛ این ترکیب‌ها علاوه بر کمک به تقویت عضلات کمر، به کاهش التهابات و بهبود گردش خون نیز کمک می‌کنند.
تغذیه مناسب و متنوع، کلید حفظ سلامت و استحکام کمر است. در کنار عسل، مواد غذایی دیگری مثل مغزها، موز و سبزیجات برگ‌دار نیز تأثیر زیادی در تقویت عضلات و سفتی کمر دارند. برای دستیابی به نتایج بهتر، توصیه می‌شود عسل را به‌صورت روزانه و در حد 2 تا 3 قاشق مرباخوری مصرف کنید.
برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره مواد غذایی مناسب برای تقویت عضلات کمر، به بلاگ “برای سفت شدن کمر چه بخوریم؟“ مراجعه کنید.
